تو...

ماه نمی دونست چه جوری بتابه از روی دست تو دید و بلد شد

خورشید که دید نوری ازش نمی خوای رفت بالای قله و با تو بد شد

دریا که دید موج موهات از اون نیست غرشی کرد و ته دل حسود شد

آسمون از غم که تو رو زمینی تا همیشه رنگ چشاش کبود شد

گل که دونست خزون واسه تو هیچه رنگش پرید و تو یه لحظه پژمرد

درختی که تو از پیشش رد شدی انقده برگاش رو زمین ریخت که مرد.